Salı, Ağustos 17, 2010

Hamilelikte daha mı çok kırılır insan?

Bu aralar cok post yazmıyorum...sanırım yaklaşan doğumdan...işlerimi toparlama çalışmamdan...bu bloğu okuyan pek çok dostun yanı sıra zehir zemberek tek tük insanın da olmasından...anlamadığım bilmediğim bir çok şeyin dönüyor olmasından belki de...dahil olmak istemiyorum..kimsenin içindeki kötü ile muhatap dahi olasım yok bu aralar...

Sonra ammaan diyorum..herkesin içindeki kötülük kendine...sen kendi yansımana bak...sen iyi misin ona bak diyorum...ben çok iyiyim...keyfim yerinde..Aliş'in gelmesine pek az kaldı....dünya harikası da bir sevgilim var....yaşadığım hayatı seviyorum...olduğum gibi olmayı seviyorum...sağ gösterip sol vurmuyorum hehehe.

Bugün karnıma giren ağrılardan acaba mı dedik ve fakat yediğim eriklerden olduğuna karar verdik...bayıla bayıla yediğim..henüz olmamış eriklerden....yemyeşil..bayılırım ama tuzla yemeli ki layığını bulmalı...hamilelikte hiç tuz tüketmedim ben...elim ayağım şişmesin..tuzun fazlası Aliş'e zarar olmasın diye...ama erikleri lüp lüp yiyorum...ekşi ekşi...

Kısa da bir not düşmek istiyorum ben bu hamileliğe..hiç midem bulanmadı benim..hiç kusmadım...hiç aşermedim de...hormonlarım alt üst olup en sevdiklerime çemkirmedim de olur olmaz..teyiden sevgiliye de sormak isterim burdan..hani delirmiş kadın modeline döndüm mü diye?...tüm bunların insanın kafasında olduğuna inanıyorum...hamileliğin bir hastalık değil..keyifli bir süreç olduğuna inanıyorum...ve keyfini enfeste bir şekilde çıkarılması gerektiğine inanıyorum...

Kısa durum budur..hepimiz iyiyiz..gözlerimiz yollarda...elimiz hastane valizinde...

Hiç yorum yok: