Buyu bozuldu.

Gecen postumda mucize diye yazdigim ve buyusunun bozulacagindan korktugum sey bozuldu, oglanin sumuklu ve atesli ucuncu gunu bugun, sabahtan aksama sokaklarda gezen biz evde keyif ediyoruz, gunde iki saat cikariyoruz oglani temiz hava alsin, sincaplarla oynasin, guvercinleri izlesin diye, benim keyfim yerinde, istedim ki oglanda hasta olmasaydi amma velakin cocuk bu yapacak birsey yok, hasta da olacak iyi de..tahminim bugun tamamen toparlayacagi yonunde.

Kotu gozden korkmam ben, iyilikte kotulukte biz insanlar icin, bilirim bunu, o yuzden nazar degdi demiyorum, akilsizlik ettim, yagmurda biraz ince kaldi cocuk diyorum, nasilki guzel seyleri anlatiyorsam bunu da paylasirim, paylastikca hafifler, hic birseyi kalmaz.

Dun temiz hava alsin diye evin ust tarafinda bir park var oraya gittik, sincaplar, guvercinler fink atiyordu, bizimki sumukleriyle bir eglendi, bir kahkahalar atti ki sormayin gitsin, burada hayat o kadar temiz, yesil ve sakin ki...insan da bir huzurlaniyor, sakinliyor, oglan mesela ayakkaplarini bir saat icinde abartmiyorum otuz kere cikariyordur, sabirla giydiriyorum, dun sevgili sabrinin siniri yokmus dedi, hocamdan iyi bir not mu aldim, iyi anne mi oldum, sabirli insan mi bilemedim ama iyi bir sey yaptim hehehehe.

Ha birde insanlar burda bayagi buz gibi havada incecik, o yagmurda askili elbise ama elinde semsiye ile gezen kadin gordum, yagmurun gelecegini bilmis semsiye almis bunye ama uzerine soyle ince birsey alayim da omuzlari orteyim dememis...peh..ben olsm oglanla iki seksen kserilmis yaiyordum su anda.

Kisa durum ozeti budur, burayi ve medeniyetini seviyorum.