Uzun zamandır konuştuğumuz, geçen yaz bir türlü becerip bir araya gelemediğimiz Sevgili Yasemin ve tatlı kızı Lara ile bugün sabah kahvaltısında buluştuk sonunda...bizim lojistik sorunlarımız sebebiyle allahtan Heybeliye geldiler..yoksa yine önümüzdeki seneye kalabilirdi bu buluşma..
Annelikten..tarihten..memleket meselelerinden..adalardan herşeyden konuştuk o 3 saat nasıl geçti hiç anlamadık..kahvaltının çeşitli yerlerinde bize Aliş ve sevgili de katıldılar...deniz otobüsünden uğurlarken Yaseminleri, bir dahaki buluşma ile bunun arasını çok açmamak ve Büyükadada buluşmak üzere keyifle ayrıldık..
Ve ben yine şükrettim..son zamanlarda kapıldığım umutsuzluk yerini yine bir aydınlığa bıraktı..oh be dedim..sırtımız yere gelmez..aydın insanlar hala var..fikirlerini yılmadan korkmadan ifade edebiliyorlar..ifade edebiliyoruz..oh be...cokta karanlık değil önümüzdeki günler..iyi ki varız...iyi ki geldiniz Yasemin..iyi ki...
