Evet hayır derken U2 kaynamasın dedim...

Yazmayacağım demiştim. Sonra neden yazmıyorum ki dedim..U2 O kadar insan hakları söylemlerinin üzerine memlekete gelmiş, inanılmaz bir performans sergilemiş, politik acıdan belki yanlış adımlar atmış, bunu kendilerince Zülfü ile düet yaparak toparlamaya çalışmış, olmamış açık bir mektup yazmış, memleket meselelerine küsüp yazmamak bana mı kalmış..üstelikte sahneye çıkmışım, 15 yaşından beri dinlediğim, hastası olduğum grubun şarkı söylediği sahneye.

Konserden kendimce birkaç not aşağıda..

Olimpiyat Stadı olmamıştı, bence İnönü Stadı çok yakışırdı, hem yer olarak hemde manzara olarak, Beşiktaşlı olmamama rağmen çok uyardı.

Adını"The Claw" verdikleri sahne çok etkileyici, Barcelona'da gördüğümüzde fenalaşmıştık, şimdi daha yakından gördük,USD 15-20 MM malolan sahneden 3 adet inşa edilmiş, U2 sahnenin onlara dünyayı gezdirdiğini söylüyormuş. Bence konserde ara ara işlenen yalnız değiliz temasının altını çiziyordu, hele de Barca konserinde uzay mekiği ile bağlantı kurdukları düşünülürse, uzayla bir ilişkileri olsa gerek."Yalnız değiliz" hehehe...

Sahneye aldığı kız son derece naifti, çok yerinde oldu.Kıskandım o ayrı.

Bono Egemen Bağış'ın ismini söyleyince Türkiyenin kaygan zemin olduğunu anladı, ama biraz geç kaldı bence, kendini evet hayır meselesine malzeme etti. Öte taraftan hükümetler bazında görüştüğü düşünülürse bizdeki hükümet bu..kısacası mal ortada, Bono ne etsin?

Zülfü Livaneli ile düeti biraz uzun ama bizler için tüyler ürpertici oldu.

İstanbul konserinin listesi aşağıda, ben bayıldım, ama Barcelona konseri şarkıları daha can alıcıydı sanki. Kişisel tarihime not olsun..

Return of the Stingray Guitar
Beautiful Day
New Year's Day
Get On Your Boots
Magnificent
Mysterious Ways
Elevation
Until The End Of The World
I Still Haven't Found What I'm Looking For
Pride (In The Name Of Love)
In A Little While
Miss Sarajevo
City Of Blinding Lights
Vertigo
I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight (Remix)
Sunday Bloody Sunday
Mothers of the Disappeared
Walk On
Encore
One
Where The Streets Have No Name
Encore 2
Ultraviolet (Light My Way)
With Or Without You
Moment Of Surrender

Günün sonunda 50 yaş ortalaması olan bir grubun performansı inanılmazdı, Bono yerinde hiç durmadı, Edge de öyle, Bononun lazer ceketi bizi büyüledi..kısacası müzik manasında konser paha biçilmezdi, o yada bu sebepten konsere gelememiş, burun kıvırmış arkadaşlara geçmiş olsun hehehe...zira twitterda o kadar çok geyiği döndü ki bana fenalık geldi, sanırsınız Bono dünyanın en feci müzisyeni, yok köprüyü gecmeseydi, yok şampanya içmeseydi, RTE'ye ipod hediye etmeseydi..biraz dünya vatandaşı olmayı bilmek gerek keyif alabilmek için şu hayattan...



Bizse inner circleda izlediğimiz konserde çocuklar gibi şendik, bendeniz cennet kuşu elbette süt pompamı stada götürdüm, giriş çıkışımız serbest olduğundan sağdım sütleri sakladım, çoktan afiyetle tüketti bile Aliş...