Çanakkale ilk 24 saat

Çanakkale'ye vardık...öğle vakitleri..dün..sevgili Ahmet Yurttakal ile buluştuk..Sevgili Ahmet sevgilinin dedesinin Cevatpasa sitesinin kurucusu...bir Cevat Pasa arastırmacısı..arastırmacıdan öte olmuş bir "manevi Cevat Paşa torunu"...son derece modern..laik bir insan...bizi kaptığı gibi önce Orgeneral Cevat Cobanlı sergisine götürdü...araştırmaları sonucu oluşturduğu Cevat Paşa arşivinin sergilendiği salona götürdü...Cevat Paşa'ya ait kılıç ve dürbünü Paşanın özel eşyalarının yerine yerleştirdikten hemen sonra 18 Mart İlköğretim okuluna doğru gittik..Okul müdürü Hüseyin Arslan bizleri kapıda beklemekte idi..Okulda okulun kurucusu Cevat Paşanın bir köşesi vardı..Gözlerimiz dolu..çocukların sevgisi üzerimizde okulu gezdik..Çanakkaledeki eğitim düzeyi Türkiye sıralamasında 6.sırada imiş..hmm...çocuğumuz olsa hemen Çanakkaleye yerleşir miyiz diye aklımızdan geçirdik..Sevgili müdür ile biraz sohbetten sonra okulu ve ertesi gün açılacak sergiyi gezdik..belli ki ertesi gün gözlerimiz yaşlar içinde kalacaktı.

Sevgili dedesi Cevat Paşanın yaptırdığı okulun önünde...

Okuldan çıktık..sevgili Ahmet bizi Sarıcaali Köyüne götürdü. Cevat Paşanın yaptırmış olduğu bir diğer okula gittik..Hikayesi enteresan...Cevat Paşa köye gittiğinde cocuklara sorduğunda " Ne istersiniz ? " diye..çocuklar ağız birliği ile "Okul " demişler...tez elden bir okul yapılmış bu cennetten köşe köye...Sarıcaali İlköğretim Okulu...tek öğretmen ile ilkokul 3.e kadar hizmet verirmiş bu okul..zili 1917'den kalma..gözlerimiz dolu...Cevat Paşanın yaptırdığı çeşmenin yanından gecerken köy halkı bizlere hoşgeldin demek üzere bir iki yanımıza yaklaşıyor...

Sevgili ve Paşa Dedesi aynı karede..son derece duygulandığımız anlardan birisi..

Ertesi gün bizi zorlu bir maraton beklediğinden bugünü kısa kestik..Kısa bir Çanakkale gezisi yaptık...

Tuğbacım..aşağıdaki fotoğraf sana..Çanakkale'de hayat çok rahat..Baro ve adliye karşılıklı..eğitim süper..Defdef için düşün derim..

Dostlar bizi yanlız bırakmadı Çanakkale'de..biliyorum ki gönülleri bizimle...Sardunyacığım..aşağıdaki fotoğrafta sana...

Özlemcim..bak bakalım deden var belki aşağıdaki fotoğrafta..kim bilir...dualar ettim elbet Dedeciğinin ruhuna...ve bizler için akıttığı kana..iyi i varmış dedim..herbiri...

Kısa gezimizin sonunda kendimizi Cafe Nottte'ye attık...

Çanakkele için söylenecek çok şey var...son derece modern..keyifli bir Avrupa şehri...bir üniversite şehri...geçmişini yaşatırken yüzünü de modern geleceğe dönmüş bir şehir..biz bayıldık..

Ertesi günün özetini size ayrı bir postta anlatacağım..zira yorucu bir gündü bugün..ama bir o kadar da keyifli ve gurur verici..gözlerimiz dolu..gönüllerimiz sevgi ile sarmalanmış..buradan bir kez daha tüm bunları bize yaşattığı için Sevgili Ahmet'e kendim ve ailem için bin teşekkürü borç bilirim..Aşağıda Sevgili Ahmet ve Sevgili..Cevat Paşa'nın yaptırdığı okulun merdivenlerinde..